Interview 'Vrouwenzaken'
"Na de Olympische Spelen begint er een nieuw leven"

Mijntje Donners denkt, praat en droomt hockey. Mijntje ís hockey. De aanvoerster van het Oranje elftal is gedreven en enthousiast en omdat hockey nu eenmaal haar leven is, praat ze er met veel vuur over. Toch zet ze er na de Olympische Spelen in augustus een punt achter. Dan begint haar 'nieuwe leven'. Hoe dat er precies uit gaat zien, weet ze nog niet. 'Het is op dit moment zo druk. Dus als ik niet hoef te plannen, dan doe ik dat ook niet.'

Met haar dertig jaar ziet Mijntje haar carrière in de topsport ten einde lopen. 'Mannen kunnen veel langer doorgaan', zegt ze. 'Die staan soms met 36 jaar nog op het veld. De vrouwen stoppen uiterlijk op hun 32ste. Je ziet vaak dat ze iets anders willen gaan doen, of aan kinderen denken.' Het Nederlands team zal Mijntje moeten missen, maar voor Den Bosch wil ze zeker nog een tijd blijven spelen. 'Spelen voor Oranje kost me te veel energie. Het houdt nooit op. Direct na de Olympische Spelen begint de training voor het WK in 2006. In november is er nog een Champions Trophy. Je wordt geleefd. Je hebt geen avond vrij. Een weekendje naar zee met mijn vriend zit er al helemaal niet in.'

Kleine wereld
Drie weken vakantie vieren. Wanneer was dat voor het laatst? Mijntje kan het zich niet herinneren. Een avond niks doen, uitgebreid winkelen, een sociaal leven opbouwen buiten de hockeyvrienden. Het komt er niet van. Geen tijd. Want de topsportster presteert het ook nog 'ns om drie dagen in de week te werken als intercedent bij een uitzendbureau. 'Dat is goed te combineren', beweert ze. 'De drie dagen dat ik werk, trainen we 's avonds en op de overige dagen overdag.' Ze doet het niet voor het geld. Als ze niet zou werken, zou ze een stipendium krijgen van de Hockeybond. 'Ik heb twee jaar alleen maar gehockeyd. Dan leef je in een kleine wereld. In het begin vond ik het heerlijk, hoor. Lekker winkelen, een beetje rommelen, maar er komt een moment dat dat ophoudt. Ik wil ook graag de aansluiting houden op de arbeidsmarkt. Een gat van zeven jaar op je cv is erg groot.' Daarbij vindt ze een dagelijks ritme belangrijk. 'Gewoon om half acht opstaan. Net als de meeste mensen in Nederland. En 'ns even die hersens laten werken.'

Vrouwenzaken
Nog voordat Mijntje een hockeystick kon vasthouden, was ze al elk weekend bij het hockeyveld te vinden. Haar ouders en haar oudere zus waren fanatiek beoefenaars van de sport. 'Je raakt er op die manier al heel jong bij betrokken', zegt Mijntje. 'Ik moest wachten tot ik zeven jaar was, voordat ik mocht beginnen. Dat viel niet mee, want ik vond het bij voorbaat al helemaal geweldig.' In een vrij rap tempo wist de geboren hockeyster naar de top te klimmen. Op haar vijftiende trainde ze drie keer in de week en speelde toernooien in het buitenland. 'Dat ging allemaal heel geleidelijk. Het is een logisch gevolg van je inspanningen.' Mijntje kent de gruwelverhalen van jonge turnsters uit Oost-Europa die door de trainingsmethode niet volgroeid raken of van wie de menstruatiecyclus niet op gang komt, of verstoord raakt. Maar ook al sport zij al 23 jaar intensief en speelt ze op topniveau, van rare bijwerkingen heeft ze geen last. 'Bij hockeysters gebeurt dat niet zo snel', zegt ze. Het is natuurlijk wel een feit dat de maandelijkse menstruatie een sportster lelijk in de weg kan zitten. Je prestaties moeten op niveau blijven, terwijl je je misschien een paar dagen niet zo lekker voelt. 'Daar heb ik gelukkig niet zo veel last van', zegt Mijntje. 'Ik ken wel hockeysters die bijvoorbeeld de pil of de anticonceptiering gebruiken omdat die de menstruatiepijn verminderen. Of om de menstruatie uit te stellen. Dat doe ik ook wel eens. Sinds kort ben ik trouwens overgestapt van de pil naar een maandelijkse methode, de anticonceptiering. De anticonceptiering is wat dat betreft perfect. Doordat je maar één keer per maand de ring hoeft in te brengen, heb je er weinig omkijken naar. En je kunt gewoon na 3 weken de ring verwijderen en aansluitend een nieuwe ring gebruiken als je een menstruatie wilt overslaan.' De pil, waarbij stiptheid is vereist, mist ze niet. 'Het gebeurde regelmatig dat ik in het vliegtuig naar de andere kant van de wereld me suf zat te rekenen wanneer ik 'm moest slikken. Onhandig dus. Aangezien de anticonceptiering net zo betrouwbaar is als de pil, was voor mij de keus niet moeilijk. Met het oog op de Olympische Spelen past deze methode prima bij mij.' Vrouwenzaken waarover de hockeysters het onderling ook wel hebben. Maar niet in de kleedkamer, daar gaat het alleen maar over de tegenstander. 'Als we op reis zijn en in hotels zitten, kletsen we over van alles. Over vrouwenzaken, uiteraard, maar de meeste gesprekken gaan over eten', lacht Mijntje. 'Tijdens zo'n toernooi eten we alleen maar pasta en na twee weken wil je wel eens iets anders.'

Nieuwe leven
Binnenkort kan Mijntje eten wat en wanneer ze wil. Na de Olympische Spelen in augustus is het gedaan met de topsport. "Ik blijf nog wel bij Den Bosch spelen, maar ik krijg er een hoop vrije tijd bij", verheugt ze zich. "Ik ga fulltime werken, maar zoals ik er nu over denk wil ik geen carrière maken. Want daar ben ik al sinds mijn vijftiende mee bezig." Mijntje kan zich moeilijk een voorstelling maken van hoe het na september zal zijn. Alles staat nu in het teken van de Olympische Spelen. "In september begint mijn 'nieuwe leven', maar tot die tijd kan ik daar nog niet over nadenken. Ik maak me er ook niet druk over. Ik heb de drive om de beste te zijn en me te bewijzen. Dus ik ga echt wel naar iets op zoek waarin ik kan presteren."